Nawet jeśli czasem trochę się skarżę - mówiło serce - to tylko dlatego , że jestem sercem ludzkim , a one są właśnie takie . Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia , ponieważ wydaje im się że nie są ich godne , albo że nigdy im się to nie uda . My , serca , umieramy na samą myśl o miłościach , które przepadły na zawsze , o chwilach , które mogły być piękne , a nie były , o skarbach , które mogły być odkryte , ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem . Gdy tak się dzieje , zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki .
|