czasami długo wierzymy że ktoś kogo kochamy się zmieni. Że zacznie nas szanować, żeprzejmie się tym co czujemy, że zwyczajnie zaczenie z nami rozmawiac a nie krzyczeć. Ale nadzieja niestety jest złudna. Ludzie się nie zmieniają- z czasem dostrzegamy tylko ich wady w innym świetle. I mimo wszystko nadal bezgranicznie kochamy raniąc się tym dogłębnie, pozwalając by nasze serca rozbijały się na miliony małych części. Każda z tych połamanych części będzie kochać. w wielkim bólu łkać z nieszcześcia...
|