Mały pokój, łóżko, obok krzesło i stół. Na nim lek na bezsenność a w nim przeszłość i ból. Daj odetchnąć mi już, chcę się uwrać, tak.. z życia które warte tyle co kurwa mać. Ty do jutra brat, ja nie wierzę w ten film. Nie po to serce pompuje krew do żył. Kocham żyć, pić, jeść, oddychać i spać, nawet jeśli pech, nerwy spotyka w nas. Ja wiem tak jest łatwiej, samobójczy instynkt. A bliscy ? Tak giną brat, egoiści..

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!