siedzę i czekam na kogoś kto był kiedyś dla mnie ważny. za oknem wiatr porusza liście na drzewach, a mnie bierze na chwilę refleksji. brakuje mi rozmów z niektórymi ludźmi. ale ten cały czas jaki się do siebie nie odzywamy, pokazuje mi, że nigdy nie byliśmy dla siebie ważni.
|