|
szliśmy alejką do internatu na zajęcia. rozmawialiśmy. miałam dreszcze z zimna. zapytałeś: "zimno Ci?". skinęłam głową. podałeś mi swoją bluzę. "nie mogę jej przyjąć. rozchorujesz się" - odpowiedziałam. ty ubrałeś bluzę z powrotem i objąłeś mnie, bez słowa. popatrzyłam na Ciebie z wdzięcznością, na co odpowiedziałeś mi uśmiechem. "dziękuję" - szepnęłam. ty na to podziękowanie powiedziałeś, jedno zdanie, którego nie zapomnę: "nie musisz dziękować. już to zrobiłaś". "jak?" - spytałam. "uśmiechnęłaś się i popatrzyłaś na mnie z tym swoim blaskiem w oczach. to były najładniejsze i najlepsze `dziękuję` jakie mogłem od Ciebie usłyszeć." - odrzekłeś patrząc mi w oczy z tym swoim wspaniałym uśmiechem. staliśmy tak chwilę w milczeniu, przytuliłeś mnie i poszliśmy dalej. kocham Cię. dziękuję. / for P < 3
|
Dodaj komentarz
