każdego popołudnia to samo. rzucam plecakiem starając się wycelować pod łóżko, lecz za nigdy mi się nie udaje. z rozwalonej torby wypada szeleszcząc sterta papierków. karteczki, liściki, ściągi. zeszyty przepełnione słówkami "nje", "tiak" i skrótami, których... nawet ja nie jestem w sanie rozszyfrować już w parę godzin po użyciu. wylatuje książka do matmy, zapisana we wszystkich wolnych miejscach twoim imieniem, brudnopis pełen rysunków twoich oczu. gdzieś tam jest karteczka z twoim numerem, schowana tak, że nawet ja sama nie potrafiłabym jej znaleźć. wiem, że i tak nie mam czasu i odwagi tego wszystkiego uporządkować, więc wpycham je chamsko z powrotem i usiłuję zapiąć suwak. w najmniejszej kieszonce znajduję kapsel z tymbarka "marzenia się spełniają". wiem, noszę go od kiedy jesteś.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!