|
cisza,.
słychać tykanie zegara,.
wskazówki ma pokryte kurzem
i tarczę pożółkłą od wyczekiwania
na czyjeś spojrzenie.
głowa ma ciężka od wspomnień,
obolała od słów niewypowiedzianych,
od emocji i uczuć niepotrzebnych
po co mi umysł
jeśli nie mam przed kim go otworzyć?
|
Dodaj komentarz
