Zaburzenia odżywiania są cichymi chorobami. Wszyscy bezgłośnie o coś wołamy: o uwagę, miłość, pomoc, ucieczkę, przebaczenie. Chociaż pożera nas konieczność wypełnienia pewnych szczelin, nigdy nie prosimy o rzeczy, których potrzebujemy. Czujemy się niegodni. Czujemy, że z jakiegoś powodu nie zasługujemy na nie. Niezdolność innych do odgadnięcia tych potrzeb tylko karmi nasze poczucie bezwartościowości
|