Było kurewsko zimno. Szłam przez ulicę i płakałam. Spojrzały się jakieś dwie starsze babki wracające z kościoła, dziecko z psem na smyczy, dwójka zakochanych, ktoś tam jeszcze. Myślałam. Myślałam o tym, że wszystko jest do dupy. Że pan K. kontratakuje, że wszyscy mają do mnie pretensje, że odeszły dwie bardzo bliskie mi osoby. Miałam dość tego całego świata. Mój dziadek w takiej chwili pewnie by powiedział 'Nie bój się bóg jest z tobą,' ale to nie prawda. Bóg to ciota. W dodatku samolubna. Chciał spełnić swoją zachciankę i spełnił. Moim kosztem. Zaczęłam płakać jeszcze bardziej. Moje przyjaciółki powinny w takiej chwili mnie wesprzeć. Powinny. Ale one mają tylko wieczne pretensje, fochy, wymagania. Wiecznie czegoś chcą, tylko żądają, żądają i żądają. Ale nigdy nie spytają czy ja czegoś nie potrzebuję. A potrzebuję. Potrzebuje żeby mnie ktoś pocieszył, przytulił..... Tak sobie myślałam całą drogę. Weszłam do domu, a na pytanie 'Wszystko w porządku' ze łzami w oczach odpowiedziałam 'Oczywiście'

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!