nogi miękkie jak wata, wewnętrznie poczułem strach drugiego dnia witała mnie z uśmiechem gdy odchodziła, szła oczy spuszczając na ziemię nie czuła dumy, ale twardo przed siebie zostawiając mnie samego prawie wrastającego w glebę

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!