|
To miał być kolejny wielki początek, odrodzenie, zmartwychwstanie, nazywaj to sobie jak chcesz. Przypomina mi to kupno nowej wyzywającej sukienki, o której zawsze marzyłam.Pod wpływem impulsu kupiłam ją. Oczami wyobraźni widziałam siebie w niej wolną i wyzwoloną od zasad i ograniczeń. Pewnego dnia, z czystej głupoty, wyciągnęłam z szafy inną, starą i zakurzoną, sukienkę. Okazało się, że wyglądałam w niej o niebo lepiej niż w nowej, nadal pasowała jak ulał. Zrozumiałam, że nie wszystko, co nowe, musi być lepsze. Nadal czułam się niepewnie i nieswojo w skąpych ubraniach. Schowałam więc nową kreację do szafy. Wyjmę ją wtedy, gdy będę pewna, że jestem na to gotowa, że mam wystarczająco odwagi. Póki co, chodzę w niej po domu. Przyglądam się w lustrze nowemu wcieleniu. I przyzwyczajam do myśli, że kiedyś trzeba będzie porzucić bezpieczeństwo i zacząć budować wszystko od początku..
|
Dodaj komentarz
