To te łzy, które wyparowały w płomieniach uczuć,
I tu niekażdy w środku jest twardszy od granitu,
Przytul bliską osobę, niektórzy śpią już,
Niektózy wolą nicość, która ma w sobie tyle spokoju,
Kto nadzieję zdobył, a nie zdobył reszty,
będzie musiał także to stracić, co zdobył,
Nie wierzmy w te złe sny,
rześki wiatr i miliardy gwiazd,
Nic tak jak płacz nie ujawnia naszych wad
|