|
Na taniec z nim zgodziłam się tylko z grzeczności i obawy, że nie da mi spokoju. Przynajmniej zdołałam wywołać uśmiech na jego twarzy. Mój wyraz był nijaki, żadnych emocji, po prostu mina, jak mina. Tańczyliśmy. On nie spuszczając ze mnie wzroku. Ja modląc się o jak najszybszy koniec piosenki. Gdy zwolniła, przybliżył się. Zaczął coś pierdolić o miłości. Że stanowilibyśmy świetną parę i inne bzdury. Ale nie mogłam mu powiedzieć prosto w oczy, że nigdy z nim nie będę. Przecież jeszcze przed chwilą uszczęśliwiłam go zgadzając się na taniec. Nie mogłam mu powiedzieć, że go nie chcę. Dobrze wiem, jak boli gdy ktoś wbija nóż w plecy. Dlatego obdarzyłam go uśmiechem i wyznałam, że po prostu nie szukam chłopaka. Trochę posmutniał, ale gdy melodia przestała grać, podziękował i poszedł bawić się z kumplami. Cieszyłam się, że go nie uraziłam. Ale najgorsza była ta świadomość, że mimo wypowiedzianych słów, tak bardzo pragnęłam miłości. / xfucktycznie .
|
Dodaj komentarz
