zza uśmiechniętych, na wszelkich spędach, spogląda wielka, głęboka nędza. wie ona o tym, że oto po tym, jak zgasną światła, ktoś rzuci błotem, że znikną w tej chwili uśmiechy, uściski, że obcy będzie, ten, co był bliski. kurtyna spada, nędza zostanie, wszystkie uściski zostały sprzedane. / Happysad.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!