Każdy ma takie chwile, że w duszy deszcz pada, jedyne co, chciałoby się teraz płakać, nowy sens nadać, spokój oddechem, przyspieszone serca bicie, życie na krechę. Tyle chwil w których myślałem, że to koniec, smutna twarz w dłoniach dziś ukryta, te same myśli, ale inny sens wynika - kolejny dzień, ten sam wpis do pamiętnika. Przeszłość miga jak migawka flesza. Chce czuć smak życia na swoich ustach - kolejna kartka, ale ona jest już pusta. Te same dni, tak ja rekurencje w lustrach, te same sny, chociaż każdy z nich jest inny, znów spływają tak jak strugi deszczu z rynny. Chcę dopiąć swego, choć czar już dawno prysnął... Nie wiem jak Ty, ale ja tu gram o wszystko.
|