|
„… tak naprawdę to ten facet leżący obok w łóżku za¬kłóca jej to, co ona lubi najbardziej: harmonijną, wypielęgnowaną i ustabilizowaną samotność. Tę samotność z zawsze czystą łazienką, naczyniami zawsze prawidłowo ustawionymi w zmywarce, termoforem kładzionym bez skrępowania na podbrzuszu w pierwszym dniu okresu i jej ulubionymi sobotami przed telewizorem (…) zamiast tych makabrycznie nudnych (…) pełnych wulgarności spotkań przy wódce z jego kolegami z wojska, technikum lub biura. Ale tak myślała tylko krótką chwilę i z poczuciem ogromnej winy. Przecież samotność to najgorszy rodzaj cierpienia! (…) Niech już chrapie, zostawia brudne skarpety na środku pokoju i pali w sypial¬ni. NIECH TYLKO BĘDZIE.”
|
Dodaj komentarz
