- co jest dla was najważniejsze ? - zapytał polonista całą klasę. ' nie odpowiem, że on. bo powie, że na pewno będę przez niego cierpiała. nie powiem, że miłość. bo uzna, że mam na nią czas. nie powiem, że szkoła bo klasa uzna mnie za kujona. nie powiem, że przyjaciele bo pomyśli, że bez nich sobie nie radzę. nie powiem, że bliscy bo nie kłamie, że się z nimi nie umiem dogadać. nie powiem, że moje hobby, bo uzna, że jestem samolubna. nie powiem, że płatki bo one mi pokazują jak wygląda tęsknota za nim. nie powiem, że jego głos, bo będzie chciał go usłyszeć, a przy nim płynął mi łzy. ' podniosłam rękę. - proszę Olu. - udzielił mi odpowiedzi. - najważniejsze dla mnie w życiu jest dojście do osiągnięcia wyznaczonego przez siebie celu. zacząć o nim myśleć z wielką nie kończącą się pasją. - dumna z siebie spojrzałam mu prosto w oczy. widziałam, że coś w nim zadrwiło.
|