Znów zabijamy coś w sobie, znów odnajdujemy drogę Milczymy pytani o imię lub wyzwalamy uczucia Żegnamy swoich bliskich, pytamy nowych przyjaciół Cieszymy się z rzeczy małych, by potem przegapić chwilę Przyglądamy się nic nie widząc, patrzymy ciągle za siebie Rzucamy głupie uwagi, by potem rozmawiać o życiu Dajemy się łatwo omamić, by potem wznieść barykadę Wzniecamy żar w naszym sercu, by potem stracić nadzieję Spoglądamy na siebie z różnych perspektyw Oglądamy codziennie te same rozterki Nie potrafimy sobie poradzić, z tym wszystkim a jutro znów obudzimy się pełni optymizmu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!