Gdy budzi nas dźwięk potluczonego szkła.... Nie przejmuj się to tylko ja. Znów Siedze wśród rozbitych szkieł, chwytając jeden z kawałków, Który rozcina skórę, uwalnia krew... Która spływa z moich rąk, jak po pozostałych szybach....

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!