|
`Była piękna i samotna jak blat fortepianu,
Postawiła w róg dywanu wazon pełen tulipanów,
Nieświadoma dokąd niesie prąd szarego oceanu,
Tu gdzie kwiaty są z hebanu, a owoce są z metalu,
Drzewa rosną bez konarów, a miłość ma formę żalu,
Od Meksyku do Nepalu, czas zależy od zegarów...` / Szad - ` Rzeka`
|
Dodaj komentarz
