|
wczoraj późnym wieczorem wróciłam do domu zapłakana. pierwsze co zrobiłam, to w mokre od deszczu włosy wmasowałam piankę do włosów, by pozbyć się zapachu fajek. tym zapachem byłam wręcz przesiąknięta. wychodząc z łazienki mama widząc mnie zapłakaną i z mokrymi włosami, spytała: "co ty robisz?". "pierdole życie" - odpowiedziałam, pobiegłam do swojego pokoju i rzuciłam się na łóżko płacząc. usłyszałam pukanie do pokoju. "idź stąd!" - krzyknęłam. mimo tego mama weszła do pokoju. przytuliła mnie. "co się stało? dawno Cię nie widziałam w takim stanie..." - spytała. "znowu on. znowu! już zapomniałam. a on znów się pojawił.. akurat teraz..." - rozpłakałam się jeszcze bardziej. "nie wiem jak to jest. w Twoim wieku nie miałam takich problemów" - zaczęła mi tłumaczyć - "ale masz teraz innego. on Cię nie zrani. widać, że kocha Cię na zabój. zresztą, chyba znasz go o wiele lepiej ode mnie i wiesz to na 100%. kocha Cię... nie zrani." "a jeśli jednak zrani?" - spytałam. | cdn.
|
Dodaj komentarz
