Postępujesz jak karzą, nawet w lustrzanym odbiciu, Nie widzisz swojej twarzy, tylko, skrzywień tysiące, Nakazy i zakazy i bariery wciąż rosnące, Pytam jak to jest, być trybem tej maszyny, Ciągle bać się o to, żeby nie stać się innym, Tak winny czujesz się, że nie pasujesz Że jesteś odmienny, bo masz serce i czujesz, Na ile jest możliwe, kreują Twą prawdziwość, Ludzkie priorytety: zawiść, zazdrość i chciwość/ jeden osiem l

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!