Kiedyś zapomnisz o mnie. Tak jak zapomina się jak smakował wczorajszy obiad, albo jak zapomina się o zeszłorocznym śniegu czy deszczu. Zapomnisz o bólu, jaki przeżywałeś w czasie rozstania i zajmiesz się wszystkim od nowa. Najpierw w małych kroczkach zaczniesz zapominać o ciepłu podczas, gdy mnie przytulałeś, smaku pocałunku, a moje imię już nie będzie dla Ciebie już takie magiczne jak kiedyś, będzie zwyczajne tak jak wszystkie. Szybko to uleci tak jak życie człowieka. Oddasz serce w depozyt komuś innemu, komuś lepszemu. Znowu szczęście wypełni Cię w całości, poczujesz, że zaczynasz prawdziwie żyć. Na końcu zrozumiesz, że scenarzysta, który napisał Twój plan życiowy – nie zarabiał milionów ani nie był znaną osobą na cały świat medium. Zrozumiesz, że to Ty decydujesz o tym jak dalej się potoczy akcja. Tego Ci życzę, ale pamiętaj już nic nie będzie takie samo jak nasze wspólne chwile. Jak nasza samotność teraz. / wariatkowelove
|