|
Idąc raz przez miasto.. po drugiej stronie ulicy zauważyłam coś niesamowitego . Kroczył w tym samym kierunku co ja . Dumny z wysoko uniesionym czołem . Nie zwracał uwagi na to , że tak nachalnie wpatruję się w jego postać . Zdumiała mnie jego pewność. Każdy jego krok dawał poczucie przemyślanego i dobrego . Gdy jak zachipnotyzowana przeszłam na jego strone i idąc wciąż za nim patrzyłam na jego tył -on obrócił się podszedł do mnie i spojrzał mi w oczy . Do tej pory nie wiem ile czasu tak staliśmy i kim był ten człowiek. Przerwyjając tą wieczna cisze pół głosem powiedział : Samo wpatrywanie sie nie wystarczy . Odwagę trzeba chwicić samemu . Gdy już to zrobisz .. szczęście przyjdzie z czasem .
|
Dodaj komentarz
