Zostałem jeden na tym świecie walcząc ze wszystkim tym,co mi pozostawili nasi przodkowi o lepsze jutro ,lecz serce jest skłonne do zabicia wszystkiego ,co żyję przez to j się zmieniam to co nie lubię ,lecz nie poddaję się tym myślą ,tym wielkim nie wiadomym. Rozum jest jak opoka chroni nas przed złymi uczynkami,lecz nie przed naszym tokiem myślenia.Mam chęć zabić to wszystko co jest i co będzie. Odejdzie ode mnie odejdzie od mojego ciała dalej niż góry uralskie lub za ocean .moja złość rośnie jak temperatura wody w włączonym czajniku. Buzuję się jak wrząca woda,lecz nie mogę upuść choć ciupeńki pary ,bo wybuchnę jak wulkan lawą zalewając Cię jak krew z ran szarpanych.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!