|
cz. I siedziała na łące. ich łące. na tej, na której wszystko się zaczęło. padał deszcz. było już późno. jednak się tym nie przejmowała. nagle w oddali zobaczyła ciemną postać zbliżającą się do niej. była coraz bliżej. przerażona wstała i podniosła torbę z ziemi. zapomniała jednak, że torba była otwarta i wszystko wypadło na mokrą trawę. w panice zaczęła szybko ładować wszystko z powrotem. wtem poczuła czyjś dotyk na swojej talii. zdezorientowała i wystraszona wstała i odwróciła się powoli, po czym zamarła. to był on. nie wiedziała co zrobić, co powiedzieć. uśmiechnęła się lekko, a po jej policzku spłynęła łza. po niej kolejna, i jeszcze jedna.. aż w końcu wybuchnęła płaczem i zaatakowała go setką pytań z wyrzutami, dlaczego zniknął tak nagle, bez żadnego wyjaśnienia?! dlaczego rozkochał ją w sobie po czym zostawił bez słowa?! on stał tak przed nią i słuchał. a gdy skończyła powiedział ze łzami w oczach tylko ciche 'przepraszam', po czym odwrócił się i powoli zaczął odchodzić.
|
Dodaj komentarz
