|
najprościej byłoby nie robić nic, usiąść i płakać. tak mam złamane serce, tak, cierpię cholernie, ale przecież muszę wstać rano, coś zjeść, ubrać się, muszę rozmawiać z bliskimi, muszę coś robić. takie jest życie, mimo wszystko trzeba żyć, nieważne jak boli.
|
Dodaj komentarz
