|
pamiętam to jakby to było wczoraj. to dziwne, gdyż miałam wtedy 2 latka. był zimny deszczowy dzień. siedziałam z opiekunką i bawiłam się lalkami. ojca nie było w domu. nagle ktoś zadzwonił do drzwi. Gośka - bo tak miała na imię opiekunka poszła otworzyć. kiedy usłyszałam głos mamy natychmiast pobiegłam by ją zobaczyć. wyglądała ślicznie. pierwszy raz od sześciu miesięcy się uśmiechnęła. zbliżyłam się do niej, by ją przytulić, gdy ona złapała mnie za rączkę i pociągnęła na dwór. uciekałyśmy w stronę dużego, terenowego auta. upadłam. ciągnęła mnie po błocie. w oddali słychać było tylko głos Gośki 'proszę oddać dziecko! zadzwonię po policję!' - groziła. nie pamiętam co wtedy czułam, jednak gdy weszłyśmy do samochodu czekał tam na mnie dziadek z babcią. to dzięki nim jestem dziś bezpieczna, mam co jeść i w co się ubrać. mój ojciec to prawdziwy potwór. ale za kilka lat ten skurwysyn gorzko pożałuje. / reveelation
|
Dodaj komentarz
