|
wtulona w te silne ramiona, musnęłam dłonią Jego kark. ukrył twarz w moich włosy. - Jest z nią aż tak źle ? - zapytałam cicho. - Jest jeszcze gorzej, niż możesz sobie wyobrazić. - odpowiedział łamiącym się głosem. było mi tak smutno, tak cholernie smutno, jakbym to ja a nie on była w takiej sytuacji. serce ściskało mi się z bólu. delikatnie gładziłam go po włosach. objął mnie mocniej. usłyszałam ciche łkanie. pierwszy raz przy mnie płakał. zamiast mówić cokolwiek, odnalazłam Jego usta i złączyłam je ze swoimi. siedzieliśmy tak w zupełnej ciszy. nie chciałam nic mówić, starałam się zwyczajnie być i obecnością dodawać Mu otuchy. żadne słowa i tak nic by nie zmieniły. / nieswiadomosc
|
Dodaj komentarz
