Aniele mój, Szukałam Cię, kiedy szczęście porwał wiatr, Gdy złe słowa splotły sieć, nikt nie słyszał serca skarg, Mój świat umierał w snach, myśli wrogiem stały się, Moje serce lustrem jest i ciągle jeszcze szuka sił by wybaczyć, Tyle nieotartych łez zanim los przytulił mnie, Tyle pustych dni nim uwolniłam się z tamtych chwil, Każdy dzień oddala gniew, bo jego ramię siłą jest, Ocaliła mnie czułość wyśniona i spełniona. Ten lęk uwięził mnie, nikt nie słyszał dźwięku łez, Utonęłam w żalu by znów narodzić się, A dziś już nie pamiętam nic, Czas uspokoić sny, Uwolniłam się by żyć, by nie otruć świata smutkiem łez.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!