Przeprowadź ja przez pokój niby ścieżką wśród lasu, na stole zapal różę dobrą jak nocna lampka. potem rozbieraj ją delikatnie z obronnych gorsetów, z zaciśnięcia rąk, drżenia ramion.. otul szeptem. a jeśli kiedyś wybiegnie nagle z pokoju biegnij za nią, nie pozwól, ukryj jej twarz w swych wielkich rękach, mów słowa, dużo słów. te wszystkie, których ja zapomniałem, których się wstydziłem. proszę cię, ty, którego nienawidzę, który przyjdziesz po mnie, by z jej drobnych piersi zdrapać ślady mych rąk, rozchylić jej kolana. proszę cię bądź dla niej dobry nie wiesz, że będziesz kochał mnie, że powie ci słowa wypróbowane ze mną, (Cz.I)

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!