Idziemy razem przez park, Trzymamy za ręce, Oddycham dzięki niej, bo jest dla mnie tlenem, Upajam się bez końca, ponieważ nie znam granic Jest dla mnie wszystkim, świat dziś mógłby się zawalić Do końca swych dni byłbym wtedy szczęśliwy Gdybyś był na mym miejscu to byś się nie dziwił Wystarczy spojrzeć w te oczy, zanurzyć na dłużej Widzieć tylko tą jedyną, myśleć o niej jak o cudzie Odrzucić świat złudzeń, życie to nie iluzja I chociaż czasem nie wiem czy ta myśl jest słuszna Gdy patrzyłem na ten uśmiech, ciężko było wierzyć Że to życie a nie sen, a na prawdzie mi zależy I ciągle czuje jej zapach, co unosi się w powietrzu Bliskość jej ciała, a może to był tylko sen mój...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!