Lecz są tacy, co chleb i wodę dać to mnóstwo, sfrustrowani, widzą w księżach bóstwo! Omotani, skazani na ubóstwo; odpust to, że od ust sobie odejmą byle uratować osobowość chwiejną, byle zmyć z siebie grzechów ciężar, bo jedną godzinę w tygodniu dobro zwycięża?!
|