|
Wcześniej żyłam nadzieją...
Że będzie jeszcze między nami okej
Teraz nią gardzę...
Nadzieja nic nie daje ludziom
A zabiera bardzo wiele...
Tylko nie potrzebnie łudzimy się...
Że stanie się coś wprost niemożliwego...
A potem nastaje smutek, żal, szloch i cierpienie...
Że nie stało się tak jakbyśmy to sobie wymarzyli...
A więc dziękuję Ci za tą wspaniałą znajomość...
Może jeszcze kiedyś się spotkamy...
Ale nic już nie będzie takie jak kiedyś...
Choć ja nigdy nie zapomnę
Jak wiele do Ciebie czułam...
Mam nadzieje że i JA na zawsze pozostanę w Twojej pamięci...
Chociażby małym wspomnieniem....
|
Dodaj komentarz
