|
Kochasz ją. Jesteś z nią szczęśliwy, podkreślasz to w każdej rozmowie ze mną. Zaciskam zęby, sztucznie kłamiąc że cieszę się Twoim szczęściem. Dziękuję Bogu za to, że Cię mam. Nie jesteśmy razem, ale rozmawiasz ze mną. Nie ważne o czym. Nie ważne, że wciąż ględzisz o tym jaka jest wspaniała. Grunt, że poświęcasz czas właśnie mnie, aby o tym opowiadać. Nie zamierzam z nią konkurować, niszczyć Twojego szczęścia. Za bardzo mi zależy. Rozmawiając z Tobą, niemo przytakuję gratulując szczęścia. Mój plastikowy, wymuszony uśmiech jest specjalnie dla Ciebie. Chcę, abyś czuł moje wsparcie w czymś, czego nie popieram. Miłość polega na stawianiu szczęścia drugiej osoby, ponad swoje. Zastosowałam się do tej zasady. Nie łudzę się, że kiedyś zrezygnujesz z niej, na rzecz mnie. Nawet nie śmiem o tym marzyć. Najgorzej jest, kiedy nie muszę już udawać. Kiedy odchodzisz pozostawiając mnie samej sobie, a ja zaczynam płakać jak skończona kretynka z ironicznymi nadziejami.
|
Dodaj komentarz
