Srebrną żyletką na dłoni wycinam kolejne znaki... choć czuje jak bardzo to boli...c hoć widzę jak krew z mych ran płynie... nie przerwę swego natchnienia co razem z żyletą po dłoniach lekko płynie... Po fakcie ocieram ręce z ran krwawych śladów... składam je równo w podzience... że nie zabiłam sie odrazu..., że tym razem choć blisko kresu życia byłam... powstrzymałam się...dlaczego?... może w coś w końcu uwierzyłam... może ostatni raz szansę sobie dałam... wiem jedno następny raz końcem będzie i dla Was gdy znów sięgnę po zbrodnie... nie powstrzymam się napewno... zginę... na ścianie krwią własną napiszę... Przepraszam Cię Królewiczu...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!