Tego dnia było zimno jak nigdy Na przeciw siebie w parku staliśmy Patrząc a oczy próbując coś tłumaczyć Trudno zbudować tak łatwo można stracić Robiłem krok ale odsówałaś się Proszę nie rób tak wiesz jak to rani mnie Taka zmiana o 180 stopni Nie poznaję Ciebie klękam jak w samotni Tłuke szkło szukam proszków przeciw śmierci Widzę nas i deszczowy październik

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!