|
Zamykam oczy i mam setki wspomnień.
To, co nas łączyło zakończyłam bezpowrotnie.
Chcę przewinąć życie, jak najtańszy film.
Cofnąć się wstecz by uniknąć tylu chwil.
Jest wiele rzeczy, których nadal nie rozumiem.
Nikt nie uczył mnie uczuć, więc dlatego ich nie umiem.
Burza emocji, kroczyła między nami.
A podobno miłość jest gładka jak aksamit.
Wolę nie mieć już nic, bo umiem sobie radzić.
Lecz jestem świadoma, że łatwo jest mnie zranić.
Dziś już nie cierpię, lecz robiłam to jak dama.
Zawsze z pełnym wdziękiem, nawet nie śpiąc do rana.
Zrozumiałam wiele i przeżyłam gorzką przystań.
Wtedy serce wciąż szeptało coraz ciszej ‘przestań’.
Może to wszystko było wielkim błędem.
Teraz chcę zapomnieć, dziś mam tego konsekwencje.
Podniosłam się po klęsce, choć cierpiałam .
Uwierz, patrząc na siebie, teraz wiem czego chcę.
|
Dodaj komentarz
