|
Takie tam pierdolenie, że nie tęsknie, bo w sumie to troszeńkę tęsknię. Tęsknię za Twoimi pocałunkami, ponieważ wargi zdążyły utracić swoją miękkość, ale nie zapomniały Twojego smaku. Tęsknię za Twoim zapachem, ponieważ Twoja bluza, w którą jestem teraz otulona, straciła już Twój zapach. Tęsknię jeszcze za dotykiem, który wywoływał falę dreszczy. Tęsknię za tym, gdy oddychałeś powietrzem z moich ust, gdy dym nikotynowy, wędrując z moich płuc, jeszcze trafiał do Twoich. Tęsknię za tymi wszystkimi przejażdżkami, za chwilami, gdy pozwalałeś mi prowadzić swój samochód i gdy go o mało nie rozwaliłam, a Ty zachowałeś spokój i nawet na mnie nie krzyknąłeś. Tęsknię za tym, gdy mówiłeś, że jesteś bezuczuciową maszyną, albo za tym, jak próbowałeś czytać z moich oczu i wyrazu twarzy. Pamiętam, jak skoczyłeś w taaaaką zimną wodę, żeby mi udowodnić, iż mnie lubisz, albo jak tańczyliśmy na jakimś śmiesznym mostku bez muzyki i gdy próbowaliśmy się wbić na czyjąś posesję, której pilnował wielki pies.
|
Dodaj komentarz
