Znałem takiego, zwykły szczeniak, jedynak Ojciec alkoholik, rozbita rodzina Matka zrobiła by wszystko aby zadowolić syna Ten traktował ją jak lampę Aladyna Ciągle daj i daj i daj czyja to jest wina Aż nadeszła prawdy godzina matka mu się postawiła On nie wytrzymał, uderzył Ona płacze, on krzyknął, że jej się należy Wyszedł z domu mówiąc, że idzie się odprężyć Parę godzin po dzielnicy bieżył tak bez celu Padał deszcz nagle myśl jak światło w tunelu Przed oczami twarz płaczącej matki zrozumiał błąd Każdy przecież w życiu ma upadki Postanowił jakoś to załatwić Kupił kwiatki wszedł do klatki Idąc po schodach serdecznie za swoje winy żałował Zrozumiał, docenił wiesz o czym mowa Otwiera drzwi nagle w oczach łzy Matka leży jak kłoda jakoś blado wygląda Dopiero teraz pojął jak bardzo ją kochał Lecz było za póŹno Człowiek to nie kawał, matka miała zawał

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!