|
CZ.5. -Jak to rozśmieszałaś mnie swoimi odpowiedziami, jak to wpatrywałaś się w moje jak to określiłaś"niebiesko-lazurowe" oczy...Otworzyła drzwi i powiedziała:-A czy pamiętasz jak ja wylewałam łzy w domu w poduszkę, a ty w tym czasie zabawiałeś się w najlepsze z tą blądyną? A, czy może pamiętasz jak to przyszła moja "koleżanka", której nie nawidziłam, a ty chciałeś się z nią umówić? A czy ty pamiętasz, jak napisałeś mi sms'a "udawajmy, że się nie znamy?", a ja nie umiałam złapać oddechu? Miałeś to głęboko w swoich czterech literach! A teraz ja mam szeroko w moich literkach to co chcesz osiągnąć! Więc z łaski swojej Zejdź z mojej wycieraczki i wynoś się z podwórka!-zatrzasnęła drzwi na wszystkie zamki i w całym domu zasunęła rolety. On spuścił tylko głowę i zrezygnowany poszedł przed siebie.A ona? Ona biedna, bezsilna i zraniona siadła sobie w kąciku swojego pokoju i nie wiedziała co ma robić. Czy płakać, czy się złościć, czy może się ucieszyć, ze się od niego uwolniła./niewchodze
|
Dodaj komentarz
