Odchodzisz i wracasz i wracasz by odejść Jesteś nikim, lub tchórzem, jak wolisz Więc zostań, mówię po raz ostatni, odlecisz Zamknięte drzwiczki do klatki I dlaczego mi to robisz i dlaczego mnie kopiesz To moje życie, co na ten temat mi powiesz To część mego istnienia jak chleb i powietrze Nie czułaś pragnienia jak cierń Ty jeszcze nie wiesz co to jest i tak już zostanie Zadajesz mi ból, takie twoje przekonanie Że robisz dla mnie dobrze, że ja nie wiem, co ja robię Lecz to moje życie i sam za to odpowiem Nie chcę litości, kompromisu, pieprzenia Nie możesz pojąć, więc tylko zrozumienia I pozwól mi widzieć twoje i wewnętrzne piękno Nie pozwól by to było nadal moje piętno! / K44 ♥ ♥

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!