w życiu nie powinno się nikomu niczego zazdrościć, jednak ja cholernie zazdroszczę ludziom którzy mają babcie. Zazdroszczę im, że mają osobę, której mogą powiedzieć wszystko.. Może to dziwne, ale moim marzeniem jest to, żeby moja babcia jak inne 'wpychała' mi jedzenie. Co czułam, gdy Bóg zabrał mi najbliższą osobę jaką miałam? na początku ogromny żal do niego, potem wielki smutek z którym nie potrafiłam funkcjonować. Jednak to trwało tak długo, że przyzwyczaiłam się do tego bólu. Jeszcze czasami nie wytrzymuje i wybucham płaczem, ale nauczyłam się tego, że żałoba nie trwa roku czy tam dwóch lecz całe życie. /missvampire
|