|
poprosiłeś mnie byśmy poszli na cmentarz.zaprowadziłeś mnie na grób jakiegoś chłopaka.po dacie widziałam,że zginął młodo.usiadłeś na ławce i zacząłeś płakać.Ty-ten twardy facet,który nie potrafi ukazywać uczuć,zaczął płakać.usiadłam obok Ciebie,'kim był?'-spytałam.pokazałeś mi bliznę na brzuchu po ranie kłótej-znałam ją dobrze,ale nigdy o tym nie mówiłeś.'to mój przyjeciel.On miał sześć takich,za mnie,rozumiesz?'-powiedział.nie rozumiałam,ledwie mówił-nigdy nie widziałam by coś tak przeżywał.'byłem bardziej pijany,nie miałem siły by się bronić.obronił mnie,zasłonił własnym ciałem.teraz rozumiesz?zgarnął moje kłócia.ja powinienem tu leżeć'-wydukał.patrzyłam na Niego z przerażonymi oczami.mocno Go przytuliłam,nie mówiąc nic.doszło do mnie,że mogło Go tu nigdy przy mnie nie być,a jednocześnie nie mogłam wyjść z podziwu odwagi Jego przyjaciela,który obronił Go własnym ciałem.wtedy zrozumiałam co to prawdziwa przyjaźń.
|
Dodaj komentarz
