|
tak, najzwyczajniej w świecie pokochałam maszynę. maszynę która utrzymywała Go przy życiu. chłopaka, który obecnie jest gdzieś daleko ode mnie, w innym świecie. może nie w niebie ale na pewno gdzieś niedaleko tego miejsca zwanego 'rajem'. jestem pewna że będąc tam teraz, patrzysz na mnie, wykrzykując imię moje i swoich przyjaciół, w końcu zawsze byłeś nam wierny. przez cały ten rok naszej znajomości nie raz zadałam Ci ból, ale nie będę przepraszała, bo wiem, że jeśli z moich ust usłyszał byś chociaż jedno słowo które przypomina nam 'złe chwile' zdenerwował byś się. zawsze prosiłeś żeby moje oczy nie zapełniły się łzami z Twojego powodu, dlatego serdecznie Cię przepraszam za to, że nie jestem tak silna jak ty i nie daje sobie rady z faktem, że w sobotę po raz ostatni będę mogła pocałować twój zimny policzek. wybacz. kocham Cię na wieki wieków amen, kochanie.
|
Dodaj komentarz
