Jej żołądek był pusty i burczący , tak bezdenny że po jakimś czasie zaczęła z nim gadać . Mimo głodu potrafiła wpatrywać się w ten deszcz i czarne chmury godzinami . Żywiła się resztkami snów małych dzieci , do chwili , w której ich wspomnienia zupełnie się rozmażą .

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!