Skarogniady koniu mój Przeżyłem lat cały rój Lecz gdy na twój grzbiet nagi wsiadam Poprzysięgam, że mą duszę diabłu nadam Nowej młodości godziny policzę By tylko końskie miały oblicze Bym mógł smutek utopić w twej grzywie A ty byś zarżał dla mnie prawdziwie I bym w tętent twych kopyt zasłuchać się mógł A wnet ze swej duszy nieczystej spłacę dług Ty koniu, gdy mnie nie będzie już Światu pięknemu dobrze służ Boś ty jest wolości tchnieniem Wichru chybkiego uosobieniem W czas burzy dzikiej jesteś zrodzony Wiatrem południa ciepłym wypełniony Gdy biegniesz w słońca promienie Na jedno twego kopyta skinienie Pomknę ku tobie na skrzydłach Wdzieję na siebie stary łach I wraz z tobą pocwałuję Tam gdzie noc wieczna panuje

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!