|
i jest taki człowiek , są takie wspomnienia , że nie boli . mogę spokojnie usiąść na tarasie , z kawą w rękach . popijając ją powoli , lubię wspominać tamte czasy . jacy byliśmy niedorośli , nic nie wiedzieliśmy o miłości . uwielbialiśmy razem spędzać czas , śmiać się . zachowywaliśmy się jak dwa dzieciaki , które wchodzą na drzewa czy wrzucają siebie nawzajem do śniegu . ta miłość nie przetrwała . i nigdy nie pomyślałam , że to twoja wina - bo ona nie miała szans na przetrwanie . było za mało miłości w miłości , za mało czułości , za mało zrozumienia . i jesteś jedynym takim przypadkiem , że na dźwięk twojego imienia , uśmiecham się szeroko i myślę : było fajnie .
|
Dodaj komentarz
