Może za kilka lat miniemy się na chodniku, a nawet nie będziemy wiedzieć, a może
będzie tak, że się do siebie uśmiechniemy, spojrzymy na siebie
ze zdziwieniem i po chwili pójdziemy dalej, jakby nic się nigdy nie stało.
Może być też tak, że wpadniemy w sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście, którego szukamy.
Może będziemy sobie obojętni. Może nie będzie już któregoś z nas. Może zapomnimy.
Może będziemy mieć się cały czas w głowach. Chęć odnalezienia pozostanie w nas gdzieś.
Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś, gdzieś i pokochamy.
Może... ? // raastaamaankaa
|