Jeden pocałunek w ostatniej godzinie mego życia przed śmiercią tego miejsca skąpanego w ogniu Utrata ich wszystkich jak płomienie, co rosną wyżej i wyżej Stoję tutaj! Im dłużej jestem z Tobą, tym trudniej staram się istnieć Ktoś mnie zapytał, jak to się stało, jak do tego doszło? Zdejmij zasłony z moich oczu i obudź mnie od wewnątrz W tej ostatniej godzinie w nocy, wpadam do morza Rozprzestrzenianie się światła na niebie i szeroki wybuch otwartego i wolnego niezaspokojenia Stoję tutaj! Dalsze obietnice, a przecież można było spotkać mnie tam, gdzie jestem Teraz wiem, że jest nadzieja jest w Twoich rękach.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!